Το Ροκοκό που είναι γνωστό και ως Louis Quinze, Louis Seize, εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα στη Γαλλία. Ως ρυθμός διαδέχτηκε το μπαρόκ. Κατά την εποχή του Λουδοβίκου ΙΕ τα έπιπλα υιοθέτησαν ένα μείγμα τεχνοτροπίας μπαρόκ και ροκοκό, με σταθερά χαρακτηριστικά την καμπύλη γραμμή, τα κυρτά πόδια με βοστρυχωτά πέλματα και τη λεπτή πολυχρωμία των πολύτιμων ένθετων ξύλων σε διάφορες αποχρώσεις. Η ποικιλία των επίπλων εκείνης της εποχής είναι πολύ μεγάλη και η κατασκευή τους γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να μετατραπούν και να προσαρμοστούν εύκολα. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ επανέφερε το νεοκλασικισμό στις γραμμές των επίπλων, που έγιναν ως αποτέλεσμα πιο αυστηρά και «ευθεία». Τα έπιπλα της εποχής του διακοσμούνται με επικολλημένα μπρούτζινα κλασικά μοτίβα ή με λεπτοδουλεμένα ενθέματα. Στο ροκοκό οι χώροι δεν ήταν απλώς δωμάτια αλλά έργα τέχνης. Τεράστιοι πολυέλαιοι κοσμούν τα ταβάνια δίνοντας την αίσθηση της πολυτέλειας και της αριστοκρατικότητας. Τα έπιπλα είναι κατασκευασμένα για να παρέχουν άνεση, είναι φωτεινά και έχουν συχνά σκαλιστά επιχρυσωμένα πόδια. Ως τυπικά υλικά μπορούμε να αναφέρουμε το ξύλο και το γύψο, συνήθως χρησιμοποιούν την καρυδιά, το μαόνι κλπ. Τα υφάσματα που χρησιμοποιούνται είναι όμορφα διακοσμημένα. Οι καθρέπτες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του στυλ. Τυπικά χρώματα του στυλ είναι το ασημί, το χρυσό, τα παστέλ χρώματα και το λευκό.